Μοναδα Αιμοκαθαρσης: Παθογενεια της υπερτασης κατα την αιμοκαθαρση

Η παθογένεια της υπέρτασης κατά την αιμοκάθαρση παραμένει αδιευκρίνιστη, αν και πολλοί παράγοντες έχουν ενοχοποιηθεί ως εμπλεκόμενοι.

Υπερογκαιμία. Η υπερογκαιμία αποτελεί σημαντικό παράγοντα εμφάνισης της υπέρτασης κατά την διάρκεια της συνεδρίας αιμοκάθαρσης. Στην μελέτη των Cirit et al παρατηρήθηκε βελτίωση των υπερηχογραφικών παραμέτρων και φυσιολογική ΑΠ μετά από την εφαρμογή εντατικής αιμοκάθαρσης ως προς την μείωση του όγκου πλάσματος με υπερδιήθηση και όχι της διάρκειας ή του αριθμού των συνεδριών αιμοκάθαρσης. Σε άλλη μελέτη η ανεπαρκής υπερδιήθηση είχε ως αποτέλεσμα αύξηση του καρδιακού μεταφορτίου και της ΜΑΠ21. Ωστόσο οι Chou KJ et al υποστηρίζουν ότι δεν αναδείχθηκε καμία υπερηχογραφική ένδειξη υπερογκαιμίας σε ασθενείς με IDH.

Υπερδραστηριότητα συμπαθητικού. Η IDH προκαλείται από μια αύξηση του όγκου παλμού και/ή από περιφερική αγγειοσύσπαση με μια δυσανάλογη αύξηση των περιφερικών αγγειακών αντιστάσεων κατά την διάρκεια της αιμοκάθαρσης. Συνεπώς, είναι πιθανή η ενεργοποίηση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος στην πρόκληση της υπέρτασης κατά την αιμοκάθαρση23,24. Ωστόσο στη μελέτη των Chou et al δεν παρατηρήθηκε καμία αύξηση ούτε της επινεφρίνης στο πλάσμα ούτε της πλασματικής επινεφρίνης κατά την διάρκεια της αιμοκάθαρσης που να εξηγεί την αύξηση των περιφερικών αγγειακών αντιστάσεων στην IDH αμφισβητώντας την δράση του συστήματος ρενίνης-αγγειοτενσίνης και την υπερδραστηριότητα του συμπαθητικού στην παθογένεια της.

Ενδοθηλίνη-1. Η δυσλειτουργία των ενδοθηλιακών κυττάρων αποτελεί σημαντικό προγνωστικό δείκτη για δυσμενή καρδιαγγειακά συμβάματα. Δύο πρόσφατες μελέτες ανέδειξαν διαταραχές σε αγγειακούς ρυθμιστές προερχόμενους από το ενδοθήλιο (endothelial-derived vascular regulators) στους ασθενείς με αύξηση της αρτηριακής πίεσης κατά την διάρκεια της αιμοκάθαρσης. Στην μελέτη των Chou et al η ομάδα των ασθενών με IDH εμφάνιζε αύξηση των περιφερικών αγγειακών αντιστάσεων, σημαντική μείωση του μονοξειδίου του αζώτου (ΝO) και αύξηση της ενδοθηλίνης-1 του πλάσματος στο τέλος της αιμοκάθαρσης. Παρόμοια ευρήματα είχε και η μελέτητων Raj et al. Oι Inrig et al ανέδειξαν μειωμένη Υπερδραστηριότητα συμπαθητικού ικανότητα επιδιόρθωσης των ενδοθηλιακών κυττάρων και ανεπαρκή απάντηση του ενδοθηλίου στο στρες τάσεως αντίστοιχα. Ωστόσο, παραμένει αδιευκρίνιστο το πώς η διαδικασία της αιμοκάθαρσης επιδρά στην ισορροπία ανάμεσα στις αγγειοδιασταλτικούς και αγγειοσυσπαστικούς μεσολαβητές προκαλώντας IDH. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι οι ασθενείς αυτοί εμφανίζουν ανεπαρκή απομάκρυνση του νατρίου κατά την διάρκεια της αιμοκάθαρσης και περίσεια του ολικού νάτριου του σώματος. Παρατηρήσεις in vitro αναδεικνύουν ότι το νάτριο μπορεί να αποθηκευτεί στο διάμεσο χώρο και να προκαλέσει υπέρταση. Σε αρκετές μελέτες παρατηρήθηκε ότι οι ασθενείς με υπέρταση κατά την αιμοκάθαρση παρουσίαζαν χαμηλούς όγκους υπερδιήθησης με συνέπεια το ισοζύγιο του νατρίου να μην αποκαθίσταται επαρκώς στους ασθενείς αυτούς. Επιπλέον, η αυξημένη πρόσληψη νατρίου σχετίζεται με την ενδοθηλιακή δυσλειτουργία. Σε in vitro μελέτες ανθρώπινων ενδοθηλιακών κυττάρων που εκτίθενται σε αυξημένη συγκέντρωση νατρίου προκαλείται μειωμένη απελευθέρωση ΝO και αγγειακή σκλήρυνση. Συνεπώς, η ανεπαρκής απομάκρυνση του νατρίου κατά την διάρκεια της αιμοκάθαρσης, η οξεία αύξηση της συγκέντρωσης του νατρίου κατά την συνεδρία αιμοκάθαρσης και η υπερβολική λήψη νατρίου μπορούν να εξηγήσουν εν μέρει την ενδοθηλιακή δυσλειτουργία.

Σύστημα ρενίνης-αγγειοτενσίνης-αλδοστερόνης. Μια εναλλακτική εξήγηση της πρόκλησης της υπέρτασης κατά την αιμοκάθαρση αποτελεί η υπερβολική ενεργοποίηση του συστήματος ρενίνης-αγγειοτενσίνης-αλδοστερόνης (ΣΡΑΑ) εξαιτίας της μείωσης του ενδοαγγειακού όγκου. Ωστόσο τα ευρήματα από μελέτες είναι αντιφατικά. Υπέρ της θεωρίας της συμβολής της ενεργοποίησης του ΣΡΑΑ είναι η μελέτη των Bazzato et al όπου τα επίπεδα της ρενίνης πλάσματος ήταν αυξημένα και η χορήγηση 50mg καπτοπρίλης πριν από την έναρξη της αιμοκάθαρσης βελτίωνε τα επίπεδα της ΑΠ, τόσο στους ασθενείς με αυξημένα επίπεδα ρενίνης, όσο και σε εκείνους με φυσιολογικά επίπεδα. Σε αντίθεση οι Chou et al δεν παρατήρησαν αύξηση στα επίπεδα ρενίνης πλάσματος πριν και μετά την αιμοκάθαρση στους ασθενείς με υπέρταση κατά την αιμοκάθαρση.

Πηγή: www.ene.gr

Tags: αιμοκάθαρση ελλάδα, αιμοκάθαρση θεσσαλονίκη, αιμοκάθαρση χαλκιδική, διακοπές και αιμοκάθαρση, μονάδα αιμοκάθαρσης, κλινική αιμοκάθαρσης, νεφρολογική κλινική, νεφρολογικό κέντρο, διακοπές αιμοκάθαρσης